Lotte, zit je nu alweer te dromen?

Stefanie Rietßler en Fabian Grolimund. Met illustraties van Marcus Wille. Uitgeverij: Hogrefe, 2022.
Dit (voor)leesboek vertelt het verhaal van de tienjarige Lotte, een fantasierijk hazenmeisje dat houdt van knutselen en tekenen, maar ook erg dromerig en vergeetachtig is en zich moeilijk kan concentreren. Ze droomt vaak weg in haar fantasiewereld waarin ze de kapitein is van een piratenschip. Hierdoor lukt het haar niet haar schoolwerk en taakjes thuis af te maken, krijgt ze slechte cijfers en ook vaak straf van haar strenge juf Lynx en haar ouders. Ze krijgt steeds te horen wat ze niet goed doet.
Haar vriendinnen Merle de eend en berin Frieda proberen haar zoveel mogelijk te helpen, maar begrijpen haar ook niet waarom ze steeds te laat is en ook nog eens hun vriendinnenarmbandje verliest. Lotte komt door haar dromerigheid steeds in de problemen.
Totdat Lotte een ontmoeting heeft met Sakiba de wolvin. De wolvin leert Lotte haar geheime manieren om alert te zijn en focus te hebben. Door de wolfstraining leert Lotte allerlei manieren om zich beter te concentreren, maar leert ze ook dat dromen juist heel waardevol kan zijn!
Het leesboek zal kinderen, met name meisjes, met concentratie en aandachtsproblemen zeker aanspreken. Het is levendig geschreven en het verhaal wordt ondersteund door de vele kleurrijke tekeningen. Ook haar fantasiewereld over het piratenschip wordt als een eigen verhaal verteld door het boek heen. Het boek is voor te lezen vanaf ongeveer 8 jaar en zelf te lezen in de bovenbouw van de basisschool.
Na afloop van het verhaal staan de oefeningen, tips en trucs van de wolvin beschreven in ‘Lottes trukendoos’. Heel leuk om met de kinderen te gebruiken binnen psycho-educatie en een plan van aanpak voor thuis en op school. De oefeningen zijn voor een groot deel gebaseerd op mindfullness-oefeningen en zelfinstructiemethodieken. De wetenschappelijke achtergronden staan achter in het boek vermeld voor volwassenen.
De pedagogische vaardigheden van de ouders, de juf op school en de balletjuf laten wel wat te wensen over. Hun feedback is hard en weinig opbouwend. Zo krijgt Lotte voordat ze de wolvin ontmoet alleen negatieve feedback te horen of opmerkingen als ‘je opstel was wéér een ramp’ en laat de balletjuf berin Frieda eerste instantie niet meedansen in het zwanenmeer ‘omdat ze er alleen elegante zwanen bij wil hebben’. Dit biedt mogelijkheden om het gesprek aan te gaan over het omgaan met negatieve feedback. Echter, binnen een systemische of context gebonden aanpak kan er ook aandacht zijn voor de rol van betrokken volwassenen. Is hun feedback net zo negatief als dat van de balletjuf? Hoe kunnen zij positievere, opbouwendere feedback geven?
Interesse in dit boek? Klik hier om het boek bij BOL aan te schaffen. (dit is een affiliatelink, als je via deze link iets koopt verdient BreinBloeiers daar een klein percentage aan).
Deze review is geschreven door Judith de Vries. Zij is orthopedagoog generalist en werkzaam bij een schoolbestuur. Zij heeft PABO gedaan en adviseert in haar werk leraren en ouders. Ze is tevens supervisor NVO en NIP.

Gerelateerde berichten
Het geheugen van een olifant
Wessel Sandtke en Jan Jutte. Lemniscaat, 2018. Iemand tipte mij dit boek. Ik heb de uitgeverij benaderd voor een recensie-exemplaar maar helaas geen reactie mogen ontvangen. Daarom deel ik graag…
LEES VERDERZelfregulerend leren
Effectiever leren met leerstrategieën. Pieternel Dijkstra, Petra Bunnik en Aimee Greveling. Boom: 2023 (herzien in 2021). Het boek bestaat uit een inleidend deel waarin uitgelegd wordt wat leerstrategieën er zijn,…
LEES VERDER